Hoofdstuk 1: Scheer je weg!

Frank staat tegenover Jelle. Zijn ogen vlammen en zijn vuisten zijn gebald.
Jelle staart hem aan.
Wat heeft Frank nu?
Ik sla je in mekaar als je nog ooit in de buurt van mijn vrienden en familie komt. En blijf zeker uit de buurt van Fons!
Jelle wordt bang en schiet met een vaart op zijn fiets weg.
Frank vloekt en tiert hem nog na.
Jelle's hart bonkt. Dit is ongelooflijk. Normaal kan hij goed opschieten met Frank. Die heeft de kolder in zijn kop gekregen. Het is anders niks voor Frank om zo te reageren……
Aan wie vertel ik wat me is overkomen, peinst Jelle. Naar Fons, mijn beste vriend , kan ik niet eens gaan. Dat heeft Frank me net wel heel duidelijk gemaakt. Bij mijn eigen familie hoef ik er ook niet mee aan te komen. Die zijn vooral met zichzelf bezig . Trouwens ze zouden het toch niet begrijpen. Net of ik het begrijp !
Jelle stopt pas met fietsen als hij kilometers verwijderd is van Gaandeweg. Hij stapt bij een bushalte af en zet vertwijfeld zijn fiets in het rek. Hij wil schreeuwen van ellende, maar zijn keel zit potdicht. De laatste week is een hel geweest.Hoe kan het toch denkt Jelle: niemand die iets tegen me zegt op school; ze negeren me; op de voetbalclub is mijn band lek gestoken en mijn voetbalschoenen zijn verstopt; zelfs mijn vrienden geven niet thuis.Waarom is er nu in een maand tijd zo veel veranderd ? Normaal vertelt Oma Huizinga wel eens wat.
Het laatste jaar is zo raar verlopen. Mijn ma gaat nog steeds gewoon met haar bezigheden en clubjes verder. Mijn pa doet heel anders. Ik kan er mijn vinger niet opleggen waarin hij zo veranderd is. Misschien is hij geestelijk gestoord geraakt en moeten wij nog achter zien te komen hoe die ziekte heet.. Misschien heeft hij wel een moord gepleegd en vist de politie vandaag of morgen een lijk uit onze tuin.  
De rest van de familie doet alsof er niks aan de hand is en als je ze confronteert met dat rare gedrag van mijn pa…… Ja.....ze mijden hem. Nou je het zegt ze mijden ons gezin al een tijdje.
Het moet wel met mijn pa te maken hebben.
Intuïtief voelt Jelle dit haarscherp aan.
Ik zou er anders wel geruster op zijn als ik wist wat het is, hoe erg of het ook is.
Maar dat verklaart nog niet waarom Frank zo raar doet. Misschien is hij kwaad omdat ik Fons heb aangestoken met een griepvirus. Dat moet het haast wel zijn, want ik heb geen andere verklaring ervoor. Wel raar hoor. Kan ik het helpen dat ik vorige week de griep heb gehad.
Jelle weet niet hoe hij zich moet voelen. Kwaad; gefrustreert; bang; onthutst ?
Ik zal toch iets moeten gaan doen. Hier bij die bushalte blijven zitten lost niets op.
Ik kan bij oma Huizinga op de koffie gaan en net doen alsof er niets gebeurd is. Dan praat ik nergens over, daar is ze zelf ook zo goed in. Veel praten en niets zeggen.
Ik denk dat ik dat ga doen, want naar huis toegaan heeft op dit moment geen zin.
Jelle stapt op zijn fiets.
Misschien verbeeld ik het me maar. Misschien lijdt mijn pa onder hevige stress op zijn werk. Heeft hij een burn-out-syndroom of zoiets. Dat schijnt tegenwoordig populair te zijn. Weer een nieuwe ziekte ontdekt waar je aan kunt lijden.
Even niet meer aan mijn vader denken.
Zoals altijd riddert oma door het huis en is ze weer eens met een grote schoonmaak bezig.
Ik moet toch rust nemen jongen en een lekker bakje koffie gaat er altijd in. Ik neem aan dat je ook koffie lust.
Jelle lacht en hij schuift aan bij de grote keukentafel. Oma heeft vier dochters groot gebracht en deze tafel is nog uit de tijd dat ze met zijn zessen thuis waren. Ze heeft nooit afscheid kunnen nemen van die tafel.
Volgens mij heb je hard op school gewerkt en aan je boekentas te zien puilt deze uit van het huiswerk.
Heel voorzichtig polst Jelle: oma , wat vind je van mijn vader de laatste tijd, vind je hem verandert?
Waarom vraag je dat Jelle?
Nou ...ik weet het niet....het is alsof mijn vader anders is !
Ik denk dat je het je maar verbeeldt, mij is in elk geval niks opgevallen. Misschien ligt het aan jou.... je zit midden in de pubertijd en dan verander jij ook heel sterk. Je wordt al een hele kerel. Nog even en je groeit boven mij uit.
Oma lacht en Jelle lacht zuur terug.
Dat heb je met oude mensen, die leven nog in de prehistorie met van die ouderwetse ideeën. Ik ben al bijna volwassen en ze behandelt me nog als een kind.....
Jelle stapt maar over op een ander onderwerp en begint maar over de tuin van oma en de weelderige bloei van al die bloemen.
Hij weet dat je oma geen groter compliment kan maken dan over haar tuin te beginnen.
Voorlopig is het onderwerp vader gesloten.Nieuwe alinea

Share by: