Hoofdstuk 12

Jelle heeft het helemaal gepland. Zijn moeder en oma zijn vanavond naar de koor-repetitie. Hij heeft de komende twee uur mooi de tijd om zijn vader te bellen. De vragen heeft hij helemaal uitgewerkt en geprint. Nu nog de zenuwen de baas worden. Mams had nog gezegd om rustig zijn huiswerk te maken en geen gekke dingen te doen.

Ze moest eens weten!
Het beste is om het me gemakkelijk te maken in oma's luie stoel. Een telefoongids op mijn schoot, dat schrijft makkelijker en de pen bij de hand. Extra papier en een tweede pen voor het geval dat. Ben ik er klaar voor. Antwoord nee, maar het moet toch. Uitstel niet mogelijk. Een siddering gaat door Jelle's lijf en dan wordt hij heel kalm. Hij heeft zich voorgenomen om zich als een politieagent die een verhoor houdt te gedragen. Een professional, dus.
Hij draait het nummer van zijn vader.
 
Bob hoogendoorn
 
Met Jelle, ik heb wat vragen voor u, hoe is het met u?
 
Het gaat wel.
 
Hebt u kinderen sexueel misbruikt?
 
Je bent pas schuldig..... schuldig..... zolang het tegendeel bewezen is of zoiets.
 
Je bedoelt je bent onschuldig zolang het tegendeel niet bewezen is?
 
Ja dat bedoel ik.
 
Hoeveel aanklachten zijn er tegen u?
 
Eentje maar.
 
Ooh….. de agenten hadden het over vijf aanklachten!
 
Het kunnen er ook vijf zijn geweest, ik weet het niet zo goed meer.
 
Waarvan beschuldigen ze u?
 
Dat ik ze aangeraakt heb......... aan hun lijf of zoiets.
 
Jongens of meisjes of allebei?
 
Jongens.
 
Hebt u het gedaan?
 
Ze kunnen niks bewijzen.... en dus zal ik het niet gedaan hebben.
 
Als u het gedaan hebt, hebt u er dan spijt van of voelt u zich schuldig.
 
Jelle, ik vind dit niet prettig, ik wil over iets anders praten.
 
Dat kan wel zijn, maar ik wil antwoorden van u! Hebt u spijt?
 
Ik had misschien wat voorzichtiger moeten zijn, de jeugd vraagt er zelf om.
 
Waarom hebt u dit gedaan?
 
Ik heb daar al antwoord op gegeven.
 
Hebt u ooit aan de gevolgen gedacht voor de slachtoffers en voor ons!
 
Ik vind het rot voor jou en je moeder en wat de slachtoffers....mummelmummelmummel.
 
Dat laatste heb ik niet verstaan! Wat de slachtoffers betreft?
 
Dat gaat je niks aan. Wil je alstublieft stoppen met vragen stellen. Ik voel me er ongemakkelijk bij.
 
Hoe denk je dat wij ons voelen?
 
Ik heb al gezegd dat ik het rot voor je moeder en voor jou vind.
 
Gaat er een rechtzaak van komen?
 
Ik denk het niet...ik doe mee aan een cursus in Rotterdam en als ik elke keer netjes kom opdagen heb je kans dat ze de zaak seponeren......dan heb ik het niet gedaan.
 
Wilt u ons op de hoogte houden van de cursus en van eventuele rechtzaken?
 
Dat zal ik doen......Jelle kunnen we niet eens ergens afspreken om met elkaar te praten.
 
Ik bekijk wel of ik met u nog contact wil!
 
Nou tot ziens Jelle en doe je moeder de groeten van mij.
 
Dag!
 
In de hoorn klinkt de in-gesprekstoon. Jelle is woest. Hij liegt, hij zit ronduit te liegen. Tranen biggelen over zijn wangen van kwaadheid. Ik ben zijn zoon niet meer. Met forse kracht duwt hij de telefoongids van zijn schoot de kamer in. Ik moet mijn agressie kwijt. Ik ben in staat om hem te vermoorden. Mijn boksbal gaat het nu ontgelden en ik verbeeld me dat dat mijn vader's hoofd is.
Jelle slaat, slaat, slaat en zijn knokkels van zijn handen doen pijn.
Niet zo pijnlijk als zijn ziel!

Share by: