Dubbel, mijn gevoelens zijn dubbel als het over mijn pa...vader gaat. Vroeger was Bob anders....
Ik weet het niet meer zeker. Voor mijn gevoel is hij heel sterk veranderd en toch hetzelfde gebleven. Als ik hem moet omschrijven is het een persoon die heel dominant is.
Zijn zaakjes lijkt hij goed voor elkaar te hebben, een heel geordend leven. Van de andere kant is hij heel onzeker en weet ik nooit wat hij denkt. Naar mij toe is hij heel afstandelijk, bijna beredenerend bezig geweest.
Het verschil met vroeger en nu? Het is net of hij een knop heeft omgedraaid in zijn hoofd. Wanneer? Voor mijn gevoel is het gebeurd toen oom Sjaak is overleden en kort daarop is hij van baan veranderd.
En ik denk dat het met mijn moeder te maken heeft gehad.... maar hoe dat in mekaar steekt?
Ik heb altijd tegen hem opgekeken. Hij trainde mooi het jeugdvoetbalelftal van Gaandeweg Vooruit in de eerste klasse en al bijna vijftien jaar. Dat niemand van de club het gemerkt heeft…..?
Dat zeg ik nou wel...ik heb zelf ook niets gemerkt.
Dat is ook niet helemaal waar....ik dacht aan een burn-out... je weet wel zoiets als overwerkt.
Wie denkt er in hemelsnaam aan misbruik...daar verdenk je je vader toch nooit van.
Zoiets gebeurt in Amsterdam of andere grote steden. Dat is het dubbele eraan.
Als ik het geweten had….. zat ik laatst te bedenken…. stel ik had hem betrapt…. wat had ik dan gedaan? 112 gebeld met mijn mobieltje. Ik had de politie op hem afgestuurd. Dat is het eerste wat in me op kwam en nog steeds denk ik er zo over.
Ik ben bang voor de toekomst.
Toch hoop ik dat die behandeling in Rotterdam gaat helpen, al heb ik zo mijn twijfels.
Als ik terug denk aan dat telefoongesprek met hem...."als ze de zaak seponeren, dan heb ik het toch niet gedaan!" Gelukkig lijk ik in bijna alle opzichten op mijn moeder..
Het blijft raar, dat mensen je veroordelen op wat je vader heeft uitgespookt.
Je wilt het van de daken schreeuwen...ik ben mijn vader niet.
Nog vreemder is dat ik hem zelf niet begrijp.
Ieder normaal denkend mens weet dat je van kinderen af moet blijven.
Was mijn moeder niet goed genoeg?
Laatst zei mijn hulpverlener dat het niks met seks te maken had, maar alles met macht.
Macht hebben over mensen. Kan hij dan geen directeur worden?
Hij was al trainer bij het voetbalelftal. Had hij dan niet de volwassenen kunnen trainen?
Ik snap niet waarom hij die kinderen niet uit de weg is gegaan!
Voorkomen dat je in de buurt van kinderen komt.
Het groepje mannen knikt.
Fons kijkt Jelle aan. Wat ik zo knap van je vond was dat je meteen mij wilde waarschuwen voor je vader. Daar ben ik je nog steeds dankbaar voor.
Mijn ervaringen zijn niet te vergelijken met die van Jan. In het geval van Jan is het systematisch gebeurd en over een aantal jaren als ik het goed begrijp.
Bob Hogendoorn heeft me verkracht. Daar... ik heb moeite om het te zeggen.
Vrouwen worden verkracht en niet mannen en zeker geen jongens. Iedereen denkt dat jongens dit niet kan overkomen.
Ik had terug moeten vechten.. maar als er een man van 1,95 m. op je ligt met een gewicht van honderd kilo en je in de houdgreep of eerder wurggreep houdt.... nou dan valt er niets te vechten. Met één hand en zijn lijf hield hij me vast. De rest kan ik niet over praten.
Frank kwam binnen ....was Frank maar eerder binnen gelopen, dan had hij Bob van me af kunnen sleuren. Hoewel...Frank deed bepaald niets...hij stond daar maar ons aan te gapen.
Bob vloog de deur uit half zijn broek optrekkend.
Ik ben sterk veranderd.
Vroeger voelde ik me onschuldig, zelfs naïef. Nou vertrouw ik bijna niemand meer.
Het gekke is wel dat ik jullie vertrouw en daar hoort Jelle ook bij. Dat heeft me veel kruim gekost. Ik heb Jelle behoorlijk pijn gedaan en daar heb ik spijt van.
Alles wat ik in die schuilhut heb gezegd en gedaan. ……
Ik hield je verantwoordelijk voor wat jouw vader me aangedaan had....Dat had ik nooit mogen doen en ik biedt je nogmaals mijn excuses aan.
Als je mij vraagt wat er met Bob Hoogendoorn moet gebeuren?!
In de gevangenis daarmee en nooit meer vrij laten.
Mijn hulpverlener weet niet eens waarom mannen als Bob Hoogendoorn zoiets doen.
Ze weet niet voor hoe lang ze zo iemand op kunnen sluiten.
Of dat een psychiater hem behandelt. En of hij nooit meer kinderen lastig zal vallen.
Hoe zo'n rechtzaak verloopt…..
Ze vraagt elke keer hoe ik me voel! Wat dacht je van rot, pis-woest, ik kan hem wel vermoorden, schaamte en schuldgevoel. Zelfs in mijn lijf voel ik me niet veilig meer. In mijn brein voel ik me niet veilig meer. Rustig slapen is er niet meer bij.
Met in sarcasme gedrenkte woorden gaat Fons verder:
En dan mijn ouders, die net doen of het niet gebeurd is. Ze zeggen dat ik mijn leven moet oppakken en gewoon verder gaan…. Alsof je dat zomaar kan doen. Ik moet het maar vergeten, als zou het nooit gebeurd zijn.
Ik denk dat ik pas rustiger ga leven als ik weet dat Bob Hoogendoorn in de gevangenis zit.
Jan, heb je er nooit aan gedacht om aangifte te doen bij de politie?
Die pater moet gestraft worden voor zijn daden ook al is hij negentig jaar
Stel dat die man nog leeft.....
Fons meent wat hij gezegd heeft en Jan kijkt hem verschrikt aan
Maar pater Simon zal toch nu niemand…ik bedoel toch geen enkel kind meer..!
Je weet maar nooit. Jelle kijkt hem recht aan. Ik heb laatst nog een programma op tv gezien met van die ouwe krasse mannetjes. Mijn ma zei nog, die hebben hun hele leven niks geleden en zijn alleen maar verwend en in de watten gelegd. Stel dat die nog een gewoon leventje heeft en dat er in dat klooster kinderen over de vloer komen?
Ik moet er niet aan denken….maar als ik eerst onderzoek of hij nog leeft…..
Stel dat hij niet meer leeft dan ben ik van het probleem af…!
Dit laatste komt er niet bepaald zeker uit. Ongemakkelijk schuifelt Jan naar de telefoon.
Weet je dat ik al jaren geleden het telefoonnummer van de paters heb opgezocht om ze te confronteren.
Nooit gedurfd,….maar nu moet het ervan komen. Hij toetst het nummer…
Met pater Dionisius , zegt u het maar.
…..met Jan, ik wil vragen of de heer pater Simon nog….!
U wilt hem feliciteren met zijn verjaardag, wat aardig…hij is vandaag negentig jaar geworden en in goede gezondheid ook geestelijk…van wie mag ik hem feliciteren?
Verwilderd kijkt Jan naar zijn Bert.
Bert pakt de hoorn over en begint te sissen en te blazen en af en toe zegt hij: lijn storing, bel nog terug en legt dan de hoorn neer.
Dus hij leeft nog!
Hoe moet ik dan aangifte doen?
Geen probleem..daar heb ik ervaring mee. Jan, weet je nog dat we aangifte hebben gedaan van die diefstal van videocamera's die nog in de verpakking zaten in 1986, zo zal het waarschijnlijk ook gaan met deze aangifte.
Maar is deze zaak niet verjaard, het is zo lang geleden?
Misschien wel, maar die pater Simon kan nog steeds zijn gang gaan.
Aangifte doen! Al is het maar om iedereen te waarschuwen voor zijn gestoord gedrag.
Wat dacht je van nu meteen? Dan ben je er ook vanaf!
Bert loopt naar de telefoon. Hij licht de hoorn op en kijkt Jan aan.
Maak gewoon een afspraak….leg de zaak voor bij de politie.
Maar wat gebeurt er als ik aangifte ga doen.
Fons vertelt van zijn ervaringen bij de politie.
Hij vertelt ook over de opluchting nadien.
Het is het moeilijkste wat ik ooit gedaan heb!
Maar het feit dat ik die man gestopt heb…… Ze houden hem nu in de gaten en er loopt een rechtzaak tegen hem. Als ik gezwegen had, was die man gewoon doorgegaan.
Niemand valt op dat Jelle steeds stiller en witjes is geworden.
Het liefst had hij zoetjes in de grond willen zakken.
Opa van de Donk kijkt de groep streng aan. Jongens even stil..ik denk dat Jelle in de problemen komt als wij nu doorgaan. We vergeten dat hij de andere kant van de medaille kent. Voor ons mag een pedofiel een monster zijn. Hij heeft zijn vader gekend met al zijn goede en slechte eigenschappen. Jelle veroordeelt de pedofiele kant van zijn vader, maar hij mag nooit zijn goede eigenschappen verloochenen. Anders verloochent hij zichzelf.
Fons kijkt naar zijn opa. Van dat laatste begrijpt hij niets. Toch voelt het aan of zijn opa heel wijs heeft gesproken. Hij neemt zich voor om naar de betekenis te vragen als Jelle er niet bij is.
Het lijkt me verstandig om Jan zelf de afspraak met de politie te laten maken als hij mentaal er klaar voor is.
En nu wil ik een borreltje voor ons wat oudere heren en voor de jongens cola.