Er is een brief van de rechtbank gekomen over de omgangsregeling.
Jelle wil gehoord worden door de rechter, maar zijn vader wil hij niet zien.
Vandaag loopt hij samen met zijn moeder het plein over naar het grote gebouw…!
Mam, het lijkt wel een gevangenis. Zie je al die buizen voor de ramen.?
Even kijkt ze opzij naar haar zoon.
Over de vergelijking die Jelle maakt tussen een rechtbank en de gevangenis…....zoiets zeg je niet……maar als ik het zo bekijk heeft hij gelijk.
Ze lopen naar de hoofdingang, door een draaideur met camera's beveiligd.
Bij de receptie vraagt de moeder naar de zaak Hoogendoorn - Huizinga -omgangsregeling.
De receptioniste zoekt het op in haar papieren en geeft aan waar ze mogen wachten.
De gangen van het gebouw zijn heel hoog, veel pilaren, trappen en grote ramen.
Jelle hoopt dat zijn vader te laat komt of, dat hij al binnen gehoord wordt door de rechter.
Hij zit met zijn moeder op een bank achter de pilaar samen met de advocaat.
De advocaat spreekt met Jelle nog een keer door wat hij kan verwachten.
Dan tuurt Jelle die lange grote hal in en schrikt als hij zijn vader in beeld krijgt met zijn advocaat. Die gaan gelukkig achter een andere pilaar zitten. Af en toe ziet hij zijn vader hun kant opkijken en dan schiet hij weer achter de rug van de advocaat.
Jelle wordt gevraagd om bij de rechter te komen. Zijn moeder blijft samen met de advocaat achter in de grote hal net zoals zijn vader met zijn advocaat.
De rechtzaal blijkt een klein kamertje te zijn met hooguit twintig stoelen.
De rechter vraagt aan Jelle of hij zijn verhaal wil vertellen in zijn eigen woorden.
Zijn hart bonkt en zijn stem trilt mee. Gelijk maar met de deur in huis vallen, denkt Jelle.
Mijn vader heeft mijn beste vriend misbruikt en ook andere kinderen. Mij heeft hij met rust gelaten. Mijn vriend is er…..wel hij is nog net niet gek van geworden. Zijn hele leven ligt overhoop en het mijne ook. Mijn vader heeft met zijn tengels van kinderen af te blijven. Ik vertrouw hem voor geen centimeter. Daarnaast is hij voor mij de laatste jaren zo veranderd. Een vader zoals andere vaders was hij toch al niet meer. Het liefste wil ik hem uit mijn leven en dan gaat u zeker vragen waarom? Laten we wel wezen..ik ben een jongen en in de juiste leeftijd om misbruikt te worden. Ik ga er toch niet om vragen. Ik kijk wel uit. Het enige wat ik van hem heb is de helft wat ie met mijn geboorte mee heeft gegeven. Voor de rest ben ik gewoon Jelle en heb ik niets met het misbruik van mijn vader te maken.
Wil ik ook niets mee te maken hebben.
Denk je dat er een mogelijkheid is om in de toekomst een ontmoeting te hebben met je vader?
De rechter kijkt Jelle vriendelijk aan. Er is een mogelijkheid om onder begeleiding een ontmoeting te regelen.
Nee, ik wil niet
De mevrouw van de raad van kinderbescherming vraagt of de vader Jelle sexueel benaderd heeft.
Ik heb al gezegd dat hij niet aan mij heeft gezeten, maar ik wil ook niet dat hij aan mij komt. Als ik hem niet wil zien, dan hoef ik hem toch niet te zien? Ik bedoel ik wordt toch niet gedwongen om hem te zien? Het is al moeilijk genoeg om met de gevolgen te leven. Daarnaast is het wel zo rustig om alleen met mijn moeder te zijn. Kan ik nog een beetje normaal leven.
De rechter overlegt met de mevrouw van de raad van kinderbescherming of ze nog meer te vragen hebben. Heb je zelf nog vragen aan ons?
Ja, of ik ook een brief krijg met wat jullie besloten hebben en als ik het er niet mee eens ben, kan ik dan in hoger beroep?
Allereerst wil ik jouw ouders horen. Je ouders worden schriftelijk op de hoogte gebracht van ons besluit. Dus waarschijnlijk krijg je van je moeder te horen hoe we de omgangsregeling regelen en of er die een komt. Wees gerust, jouw belangen zijn voor ons zeer belangrijk. Jelle, bedankt dat je ons te woord wilde staan, je mag nu terug naar je moeder.
Jelle staat op en geeft de rechter en aanwezige personen een hand.
Terug in de hal ziet Jelle, oom Diederik naast zijn moeder staan.
Als je wil, mag je met oom Diederik alvast naar huis.
Mam …ik wil met oom Diederik op jouw wachten in de buurt van de rechtbank. Bel je oom Diederik waar wij zitten met je mobieltje?
Oké. Mam glimlacht.
Zaak Hoogendoorn-Huizinga, roept een man in een soort beveiligingsambtenaarpak.
Zijn moeder en advocaat verdwijnen naar dezelfde kamer waar Jelle gehoord is. Zijn vader loopt met een fotolijstje in zijn hand fier richting de rechtzaal met in zijn kielzog de advocaat met een grote aktetas.
Jelle en oom Diederik gaan meteen op pad.
Vind je nou ook niet dat de rechtbank op een gevangenis lijkt?
Oom Diederik lacht ermee. Je hebt gelijk. Hoe vond je het daarbinnen?
Doodeng..weet je dat ze daar in lange zwarte jurken zitten met een soort gevouwen slab voor.
De rechter was wel aardig en ik vond die mevrouw van de raad van kinderbescherming streng uitzien. Ze had als enigste gewone kleding aan. Best moeilijk om te vertellen wat ik wil……
Jelle pakt de post van de deurmat. Een brief van de rechtbank….en mijn moeder is nog op haar werk. Ik mag hem niet zelf openen. Hardop denkt Jelle na. Gewoon mijn moeder bellen is nog het beste. Misschien mag ik van haar de brief openen…...
Je kunt het beste met de brief naar oma Huizinga, want ik kan niet weg op mijn werk.
Laat haar de brief maar lezen en als het goed nieuws is bel je maar naar mij.
Oma komt meteen naar Jelle toe.
Haar vingers trillen bij het openen van de envelop.
Uitspraak…oma leest snel de brief door..eehwehweh..even terug.
Het brilletje zakt van haar neus en ze schuift het terug met een vinger.
Uitspraak..ik weet niet of ik dit kan vertalen..
Er is een totale ontzegging van omgang tussen de heer Bob Hoogendoorn en de heer Jelle Hoogendoorn voor een bepaalde tijd van twee jaar.
Oma ik geloof dat mijn vader mij niet mag zien..ik geloof dat ik gewonnen heb.
Jelle ontspant en leunt terug in zijn stoel.
Oma kijkt hem over haar brilletje aan.
Zullen we eerst de advocaat bellen om wat uitleg.
Nee, je kunt beter eerst mijn moeder bellen.
Natuurlijk is moeder blij. De advocaat gaat ze om uitleg vragen.
Oma knipoogt. Zullen we naar de Mac Donalds gaan om het te vieren?
Daar heeft Jelle wel oren naar.
Plons, de dobber drijft.
Was het niet spannend …wat als ze gezegd hadden dat je je vader moest zien?
Jelle kijkt even opzij. Gelukkig niet…misschien over twee jaar pas..wie dan leeft, wie dan zorgt. Voorlopig ben ik veilig en hoef ik mijn vader niet te zien. Waarschijnlijk wil hij het over twee jaar nog een keer proberen om een bezoekersregeling met mij te regelen via de rechtbank.
Dan zeg ik toch gewoon weer hetzelfde….ik wil hem niet zien. Ik heb alles wat ik gezegd heb in de rechtbank maar opgeschreven. Dan weet ik tenminste over twee jaar wat ik daar gezegd heb.
Fons kijkt naar zijn dobber die onderduikt. Rustig windt hij het molentje van de vishengel op. Het visje spartelt aan de haak en voorzichtig haalt Fons het haakje uit zijn bek. Terug het water in glijdt de vis door de vingers van Fons.
Rare vraag misschien. Zou je vader als hij veroordeeld wordt niet automatisch van de bezoekersregeling afzien?
Denk je dat! Als ik zijn reaktie zo zie, dan mag je blij zijn als hij een jaartje langer daarvan afziet. Nee..die komt wel terug met een verzoek en wel op de dag van de uitspraak twee jaar later…en géén dag later.
Best balen, maar toch fijn dat je even rust krijgt.
De rechtzaak tegen je vader wordt steeds uitgesteld of ik zeg het verkeerd …….helaas weer aangehouden, de nieuwe datum is nog niet bekend. Als ze zo doorgaan heb je misschien kans dat over tien jaar hij in de gevangenis komt,………..als hij daar komt?!
Wat is die advocaat van Bob Hoogendoorn gehaaid. Hij doet net of je vader er helemaal niets aan kon doen. En of wij het zelf uitgelokt hebben. Zelfs dat Bob spijt heeft van wat hij gedaan heeft en het noooooit meer zal doen. Geloof jij het!
Gelukkig hebben we de officier van justitie achter ons staan, anders wordt die vent nooit veroordeeld.
Jelle bijt op zijn lip. Ik snap toch niet dat het zolang moet duren….eerst een psychologisch onderzoek….daarna een cursusje in Rotterdam van twee jaar, loop je nog de kans dat hij op vrije voeten blijft, omdat ze de zaak kunnen seponeren. Dat vertelde de advocaat van ons mam.
Aan me hoela…gezellig op woensdagochtend een keer in de week koffie-uurtje met als onderwerp…! Misschien doen ze daar juist meer ideeën op van hoe je het moet doen, zonder dat de politie je oppakt. Sorry dat ik zo sarcastisch wordt. Volgens de advocaat is het juist heel moeilijk om die cursus te doen en moet je gemotiveerd zijn. Een keer niet op komen dagen zonder redenen en de rechtzaak gaat door. Bob is zo stipt in het op tijd komen van afspraken, die komt heus wel opdagen. Toch idioot dat ze zo'n persoon niet meteen opsluiten. Wie zegt mij dat hij niemand heeft lastig gevallen tot nu toe? Mijn ma denkt dat de politie hem nu extra in de gaten houdt. Ik geloof er niets van. Zou die "vermindert toerekeningsvatbaarheidsverklaring " iets uitmaken?
Fons fronst zijn wenkbrauw. Is daar dan wat aan te doen?
Ik geloof het niet.
Stel dat hij de gevangenis indraait en hij komt er na tien jaar weer uit.
Denk jij dat hij ooit tien jaar krijgt voor dit?
Reken maar eerder op een jaar, of twee jaar, hooguit drie jaar. Als je de krant volgt, zelfs met het ergste misbruik, niet meer als vier jaar hooguit.
Volgens mij duurt de rechtzaak langer dan de gevangenisstraf.
Een ongelukkige glimlach komt op beide gezichten.
Wat na de gevangenisstraf?
Jelle haalt zijn schouders op. Waarschijnlijk niets. Ze gaan ervan uit dat die vent "genezen" is.
Ze hopen zeker dat hij het nooit meer zal doen.
Fons haalt diep adem. Bedoelen ze zeker: met de oude slachtoffers........